Cenimy Twoją prywatność
Używamy plików cookie, aby poprawić komfort przeglądania, dostarczać spersonalizowane treści i analizować nasz ruch. Klikając „Akceptuj wszystko”, zgadzasz się na to i wyrażasz zgodę na udostępnianie tych informacji stronom trzecim oraz na przetwarzanie Twoich danych w USA. Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj tu: .
W każdej chwili możesz dostosować swoje preferencje. Jeśli odmówisz, będziemy używać tylko niezbędnych plików cookie i niestety nie będziesz otrzymywać żadnych spersonalizowanych treści. By odmówić .
- Strona główna
- Inspiracje
- Camí de Ronda
☀️ Camí de Ronda: Costa Brava 🌊 trasami szmuglerów
Idealne połączenie wakacji na plaży oraz aktywnego wypoczynku. Możecie cieszyć się wędrówką między zatoczkami na Costa Brava podziwiając rozpościerające się przed Wami pejzaże, a następnie wybrać Waszą ukochaną plażę i spędzić tam idealny dzień, między zielenią, turkusową wodą i żółciutkim piachem.
Trasa Camí de Ronda to szlak pieszy prowadzący ścieżką nadmorską wzdłuż wybrzeża Costa Brava, między miastami Blanes i Portbou.
Większość trasy Camí de Ronda biegnie wąskimi przejściami, niekiedy o stromych zboczach, podejściach i zejściach. Wszystko to, w połączeniu z pięknymi krajobrazami, florą i wyjątkowym ukształtowaniem terenu Costa Brava, sprawia, że Cami de Ronda jest prawdziwym rajem dla spacerowiczów i wędrowców. Ponadto, w przeciwieństwie do innych podobnych szlaków, Camí de Ronda jest trasą, którą można przemierzać przez 365 dni w roku.
Drogę można przemierzać wzdłuż całego wybrzeża Costa Brava, przejść całą bądź jeden z jej fragmentów.
Dla tych najambitniejszych proponujemy prawdziwy akwtywny wypoczynek:
🔆 LINEAR CAMÍ DE RONDA (liniowa) to trasa o długości 43 km (rozpoczyna się w miejscowości Sant Feliu de Guíxols, a kończy w miejscowości Begur).
🔆 Trasa CIRCULAR CAMÍ DE RONDA (okrężna) o długości 140 km, która rozpoczyna się i kończy w mieście Girona.
Zarówno liniowa trasa Camí de Ronda, jak i okrężna są odpowiednie dla wszystkich osób o minimalnym poziomie sprawności fizycznej, ale w każdym przypadku zaleca asię aby osoby mniej wprawione w chodzeniu zaczynały od krótszych i mniej trudnych tras.
Obie trasy można pokonać zarówno samodzielne jak i w sposób zorganizowany.
W przeciwieństwie do innych podobnych szlaków, Camí de Ronda można przejść o każdej porze roku bez żadnych przeszkód. Wiosną można cieszyć się łagodnym klimatem oraz jasnym i kolorowym krajobrazem. Latem można kąpać się w krystalicznie czystych, głęboko błękitnych wodach, jesienią kontemplować ochrę klifów, a zimą podziwiać najdziksze i najbardziej nieokiełznane wybrzeże Costa Brava.
Camí de Ronda to szlak historyczny, który został stworzony przede wszystkim w celu skomunikowania różnych miast, plaż i zatok wzdłuż wybrzeża, a jednocześnie zapewnienia rybakom i żeglarzom powrotu do portów gdyby ich łodzie miały jakiś nieoczekiwany problem na trasie.
Chociaż data powstania ścieżki nadmorskiej nie jest pewna, zakłada się, że na ponad tysiąc lat, i że była używana do komunikacji wzdłuż wybrzeża od czasów starożytnych. Ale nazwa "Okreżnej Ścieżki" stała się popularna w XIX i XX wieku, głównie dlatego, że był to szlak używana przez strażników do kontrolowania nielegalnych działań związanych z przemytem i szmuglem, które miały miejsce wzdłuż wybrzeża.
Nieco o przemycie 🥷
Głównym produktem przemytu i nielegalnego handlu był tytoń (głównie marki Philip Morris, Pall Mall, Lucky, Chesterfield i Winston), ale handlowano również penicyliną, kawą, cukrem, pieprzem, czekoladą i innymi drobnymi towarami, takimi jak kosmetyczki, bielizna, biżuteria i jedwabne ubrania.
O zmierzchu duże statki pływające na trasach międzynarodowych zbliżały się do wybrzeża Costa Brava i, nie cumując w żadnym porcie, ale zwalniając, wyładowywały towary na małe łodzie rybackie, które następnie ukrywały w zakamarkach wybrzeża Costa Brava.
Gangi przemytników, składające się z 15-20 osób, przewoziły następnie towary z kryjówki na wybrzeżu do ciężarówki czekającej na nich na stałym lądzie, która rozwoziła je do dostawców i na rynki w okolicy.
Szmuglerzy zazwyczaj szukali zakamarków, do których łatwo było dotrzeć drogą morską, ale trudno lądem. W ten sposób unikali kontroli karabinierów i gwardii cywilnej, a jednocześnie zapewniali sobie tajemnicę kryjówki.
Najbardziej emblematyczne miejsca, w których znajdowały się kryjówki lub gdzie wymieniano towary, znajdowały się między wybrzeżem Begur a Palamós. Na szczególną uwagę zasługują zatoczka Port d'Esclanyà, schronisko Sa Perica w Tamariu, jaskinia Tabac, zatoczka Cau, zatoczka Frares u stóp klifu Cap de Sant Sebastià oraz plaża Golfet.