Cenimy Twoją prywatność
Używamy plików cookie, aby poprawić komfort przeglądania, dostarczać spersonalizowane treści i analizować nasz ruch. Klikając „Akceptuj wszystko”, zgadzasz się na to i wyrażasz zgodę na udostępnianie tych informacji stronom trzecim oraz na przetwarzanie Twoich danych w USA. Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj tu: .
W każdej chwili możesz dostosować swoje preferencje. Jeśli odmówisz, będziemy używać tylko niezbędnych plików cookie i niestety nie będziesz otrzymywać żadnych spersonalizowanych treści. By odmówić .
- Strona główna
- Wiadomości
- Lockheed Ring Wing
Lockheed Ring Wing ✈️: Samolot o okrągłych skrzydłach 🪽, który nigdy nie wystartował 😮
Wyobraźcie sobie samolot ze skrzydłami tak niekonwencjonalnymi, że tworzą one pełny okrąg wokół kadłuba 🛞. Tak, dobrze czytacie - okrągłe skrzydło 🪽, a dokładniej "skrzydło pierścieniowe". To nie jest pomysł z filmu science-fiction; to rzeczywisty projekt firmy Lockheed.
Choć samolot ten nigdy nie wzbił się w powietrze, idea stojąca za jego powstaniem od lat fascynuje entuzjastów lotnictwa. Opowiadamy Wam o nim, jego pierścieniowym skrzydle, jego powstaniu, i o tym, dlaczego nigdy nie wystartował.
Koncepcja samolotu z pierścieniowym skrzydłem nie jest całkowicie nowa; jej początki sięgają początków lotnictwa. Francuzi byli jednymi z pierwszych, którzy eksperymentowali z takimi konstrukcjami. Jednym z najwcześniejszych przykładów był samolot Bell Riot, który miał dwa pierścieniowe skrzydła zamontowane w tandemie.
Późniejsze wersje - Canard 4, były jeszcze bardziej zaawansowane. Niestety, Bell Riot został uszkodzony nie do naprawienia podczas początkowych testów.
Lockheed z pierścieniowym skrzydłem miał być pokaźnym samolotem o długości 52 metrów i obwodzie skrzydła wynoszącym 7,4 metra. Skrzydło miało łączyć się z kadłubem w połowie jego długości i odchylać się o 27 stopni do tyłu, aby połączyć się z ogonem, osiągając całkowitą wysokość do 23 metrow.
Jednym z najbardziej intrygujących aspektów tego projektu był jego potencjał w zakresie oszczędności paliwa. Samolot mógł pomieścić do 120 pasażerów i szczególnie dobrze nadawał się na krótkie trasy, które nie wymagały dużych wysokości.
Konstrukcja skrzydła pierścieniowego oferuje wyjątkowe zalety aerodynamiczne. Ponieważ nie ma konwencjonalnych końcówek skrzydeł, wiry na końcówkach skrzydeł i powodowane przez nie podmuchy są zminimalizowane. Powoduje to, że skrzydło generuje większą siłę nośną, co pozwala na krótsze pasy startowe, mniejsze zużycie paliwa i minimalny wpływ bocznego wiatru.
Pomimo swojej innowacyjnej konstrukcji i potencjalnych zalet, samolot ten napotkał kilka wyzwań, które sprawiły, że został uziemiony. Jednym z głównych problemów był zwiększony opór pasożytniczy (interferencyjny + kształtu + tarcia), który zasadniczo niwelował oszczędności paliwa uzyskane dzięki zwiększonej sile nośnej. Projekt wymagał również skrupulatnej inżynierii, aby uniknąć problemów aerodynamicznych.
Co więcej, koncepcja skrzydła pierścieniowego nie była tak dobrze zrozumiana i dojrzała jak konwencjonalne projekty samolotów, co czyniło ją bardziej ryzykownym i kosztownym przedsięwzięciem. Finansowanie stało się poważną przeszkodą, ponieważ inwestorzy wahali się, czy wesprzeć projekt z tak wieloma niewiadomymi.
Samolot z pierścieniowym skrzydłem Lockheeda pozostaje intrygującym rozdziałem w historii lotnictwa. Chociaż nigdy nie wzbił się w powietrze, jego unikalne podejście do rozwiązywania niektórych z długotrwałych wyzwań lotnictwa sprawia, że jest przedmiotem ciągłego zainteresowania. Kto wie?
Wraz z postępem technologicznym i aerodynamicznym, być może pewnego dnia zobaczymy samolot z okrągłym skrzydłem szybujący nad nami. Do tego czasu pozostaje to fascynującym "co by było gdyby" w świecie lotnictwa.